Eurovision: Μαρίνα Σάττι και Κλαυδία σε αντιπαράθεση;

Τα περισσότερα ΜΜΕ και sites (αλλά και διάφορα άτομα στα social) έχουν μπει σε μια διαδικασία σύγκρισης των δυο γυναικών που εκπροσώπησαν τη χώρα μας φέτος και πέρυσι στη Eurovision. Αντιπαραθέτουν τη σοβαρή εμφάνιση της μιας γυναίκας, σε αντίθεση με την άλλη, τονίζοντας, μάλιστα, με έμφαση, ότι η μία «κατάφερε να ενώσει την Ελλάδα με το ήθος της», ενώ η άλλη εμφανιζόταν ως «προκλητική» και «αυθάδης».

Το ζήτημα εδώ δεν αφορά την αντιπαράθεση δυο εντελώς διαφορετικών μουσικών concept, που δεν μπορούν να μπουν σε σύγκριση, αφού το καθένα έχει το δικό του ύφος, αφορά την σύγκριση δύο γυναικείων εικόνων, προσπαθώντας, μάλιστα, να γίνει αυτή η σύγκριση … σύγκρουση.

Να συγκρουσθούν μεταξύ τους, είτε οι ίδιες οι ερμηνεύτριες, είτε το κοινό τους.

Όσον αφορά την … πρώτη προσπάθεια, αυτή ουδόλως απέδωσε, αφού οι δύο γυναίκες όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκαν σε αυτή την στημένη μεταξύ τους αντιπαλότητα, αλλά, αντίθετα δήλωσαν την υποστήριξή τους η μια στην άλλη.    

Όσον αφορά, όμως, το ευρύτερο κοινό, οι περισσότερες απόψεις φαίνεται να εμφορούνται από μια κυρίαρχη σεξιστική εικόνα της «σωστής» γυναικείας ταυτότητας, η οποία μάλιστα πρέπει να αναδεικνύεται σε βάρος κάθε άλλης και σε μια «πολεμική» αντιπαράθεση με κάθε άλλη.

Μέσα από αυτή τη σύγκριση – σύγκρουση που επιχειρείται με έμμεσο, πλην σαφή, τρόπο προβάλλεται το «σωστό» γυναικείο πρότυπο και η «κύρωση» (με τη μορφή υποτίμησης και περιθωριοποίησης) όσων γυναικών δεν το ακολουθούν.    

Πρόκειται για μια διαδικασία μισογυνισμού, εφόσον διαχωρίζει τις γυναίκες, σύμφωνα με τις κυρίαρχες ανδροκεντρικές αντιλήψεις σε «αξιοπρεπείς» και «αναξιοπρεπείς», χρησιμοποιώντας ως μέσο σύγκρισης τις εικόνες και τις προσωπικότητες των δύο γυναικών που εκπροσώπησαν τη χώρα μας, στο συγκεκριμένο μουσικό διαγωνισμό. 

Δύο  διαφορετικές γυναίκες, δύο διαφορετικές προσωπικότητες, που για κανένα λόγο δεν μπορούν να μπαίνουν ούτε σε σύγκριση, ούτε σε σύγκρουση.

Οι εικόνες των γυναικών μπορεί να είναι – και πρέπει  να είναι- διαφορετικές και πολλαπλές, όσες ακριβώς και οι προσωπικότητες τους, όσες ακριβώς και οι γυναίκες πάνω στη γη.

Και όταν αυτές οι εικόνες και οι προσωπικότητες «αντιπαραβάλλονται», τότε το σίγουρο είναι πως δεν υποστηρίζεται η μία ή η άλλη, αλλά ότι, εντέλει, προσβάλλονται όλες.

* Δρ. Μαρούλα Κανταράκη, Κοινωνιολόγος, Επιστημονικό στέλεχος ΧΕΝ Ελλάδος, Διδάσκουσα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Η Χ.Ε.Ν. Ελλάδος, δεν ευθύνεται για οιαδήποτε άποψη εκφραστεί και φιλοξενηθεί από το feminalab.gr, από φυσικό πρόσωπο, εταιρεία, οργανισμό. Οι απόψεις αυτές βαραίνουν και ευθύνουν αποκλειστικά το φορέα που τις εκφράζει και δεν υιοθετούνται από τη ΧΕΝ Ελλάδος.