Γυναικοκτονία : Μια ματιά στο Διεθνές Νομικό Τοπίο

Γυναικοκτονία είναι.

Γιατί το κίνητρο έχει σημασία.

Ο όρος «γυναικοκτονία» έχει αναγνωριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), την EUROSTAT και τον ΟΗΕ.

Αποτελεί ξεχωριστή κατηγορία εγκλήματος και επιφέρει διαφορετικές ποινές φυλάκισης στη Χιλή, τον Ισημερινό, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα, τον Παναμά, τη Βολιβία, τη Βραζιλία, την Κολομβία, την Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, το Μεξικό και το Περού, Στην Αργεντινή και τη Βενεζουέλα, η γυναικοκτονία θεωρείται ως περίπτωση ειδεχθούς ανθρωποκτονίας.

Στην Ευρώπη, η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική και οι νόμοι τείνουν να είναι «ουδέτεροι ως προς το φύλο», παρά τις ισχυρές προτάσεις προς το αντίθετο, της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, και την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συμπεριληφθεί η έμφυλη βία ως ξεχωριστό έγκλημα στο ευρωπαϊκό δίκαιο.

Στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, ο Ποινικός Κώδικας αναφέρει ότι η ανθρωποκτονία που διαπράχθηκε από τον τρέχοντα ή πρώην σύζυγο/σύντροφο ή από μέλος της οικογένειας του θύματος, αποτελεί επιβαρυντική περίσταση. Η Ισπανία και η Ιταλία δε, προσεγγίζουν τη βία κατά των γυναικών ως ξεχωριστό κοινωνικό και νομικό φαινόμενο.

Η Κύπρος, με την ψήφιση σχετικού νόμου το 2022, αναγνώρισε νομικά τη γυναικοκτονία ως ξεχωριστό έγκλημα και έγινε μία από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη, που υιοθετεί αυτό το μέτρο.

Πλέον, η γυναικοκτονία, η δολοφονία γυναίκας λόγω του φύλου της, καθίσταται ιδιώνυμο αδίκημα στην Κύπρο. Αυτό σημαίνει ότι, το αδίκημα αυτό διακρίνεται από την απλή ανθρωποκτονία και επισύρει πολύ πιο αυστηρές ποινές.

Η Ελλάδα, δυστυχώς, είναι μία από τις χώρες που δεν δίνεται έμφυλη διάσταση στο ζήτημα. Η έλλειψη αναγνώρισης της γυναικοκτονίας ως ξεχωριστού εγκλήματος, αφήνει τα θύματα και τις οικογένειές τους χωρίς την απαραίτητη νομική και κοινωνική στήριξη, ενώ παράλληλα δυσχεραίνει την πρόληψη και την εξάλειψη του φαινομένου.